Wampiry emocjonalne

Czy wampiry emocjonalne (energetyczne) istnieją w dzisiejszym świecie?

Słowo wampir kojarzy nam się z horrorem z kimś, kto wysysa krew czy zabiera życie. Tutaj mowa będzie o wampirach, które żywią się naszymi emocjami i w pewnym sensie odbierają nam życie albo raczej chęć do życia, czyli wysysają nasze siły życiowe.

Temat niby wszystkim znany natomiast ja go poruszę, ponieważ w wirze życia i jego pędzie często zapominany o nas samych i o drugim człowieku.

Więc kim jest emocjonalny (energetyczny) wampir?

Otóż może być nim każdy, nawet najbliżsi, członkowie rodziny, przyjaciele, współpracownicy mimo zapewnień o miłości, bliskości i różnych deklaracjach nam składanych. Nie zawsze łatwo go rozpoznać, ponieważ na początku tworzy aureolę swojej wspaniałości, potrafi zawładnąć naszym umysłem i nie wiemy sami, kiedy i jak wpadamy w destrukcyjną relację „po uszy” stajemy się coraz słabsi mając wrażenie jakby uchodziło z nas życie. Szukamy przyczyn w pracy, stresie często przypisując sobie epizody depresyjne, nerwice czy inne choroby somatyczne związane z bólem głowy, zawrotami, chorobami neurologicznymi itp. Osoby, które nazywamy wampirami żywią się naszymi emocjami i uczuciami często manipulując. Relacja z taką osobą jest nastawiona w jednym kierunku liczy się tylko wampir. Wymaga on ciągłej uwagi i czasu, kiedy tego nie otrzymuje potrafi manipulować, nękać ciągłymi telefonami a nawet nachodzić w domu. Odrzucony wampir, kiedy nie osiąga korzyści i nie zaspokaja swojego egoizmu staje się złośliwy i atakujący słowami lub udaje skrzywdzonego próbując w ten sposób wpędzić w poczucie winy i dalej żywić się naszą energią. Charakterystyczną cechą wampira jest przekonanie, że wszyscy popełniają błędy tylko nie on, jest niecierpliwy, ślepy w dążeniu do celu nie zważając na nic i nikogo, często wszczyna awantury bez powodu, najczęściej żywi się energią innych nieświadomie a każda próba zmiany wampira czy pokazania mu problemu w relacji kończy się katastrofą i jeszcze większą stratą energii ( sił życiowych). Jednym z powodów działań wampirycznych może być nieprawidłowe postrzeganie i interpretowanie swojej osoby, ale też innych ludzi, także w zakresie intensywności reakcji oraz kontroli ( jest tylko czarne i białe, nie ma nic więcej).

Psychologia z zaznaczeniem, że jest to jeden z podziałów wyróżnia cztery typy wampirów: narcyz, ofiara, kontroler/krytyk, borderline.

Wampir Narcyz:

skupiony tylko na sobie, ze znikomym poziomem empatii, obgadujący i oczerniający innych, wygadany, wykorzystujący swój czar do porównywania się i idealizowania siebie jednocześnie szukając winy w innych, koniecznie musi mieć publiczność, pochłonie całą Twoją przestrzeń życiową, nie pozwoli odetchnąć nawet na moment, ponieważ musi błyszczeć, ale też nie przebierając w środkach posunie się nawet do intryg i kłótni, ponieważ musi być w centrum zainteresowania nieważne, jakim kosztem.

Wampir Ofiara:

Podobnie jak wampir narcyz jest skupiony wyłącznie na sobie z tą różnicą, że powodem skupienia jest ciągłe użalanie się nad sobą i przedstawianie siebie, jako ciągłego nieszczęśnika i pechowca mającego same problemy. W swoim teatrze gdzie odgrywa rolę ofiary nigdy nie bierze odpowiedzialności za siebie i swoje życie. Uważa, że wszyscy są winni tylko nie on a każda propozycja poszukania rozwiązania jest odbierana, jako wrogie nastawienie i niezrozumienie go a Ty masz wrażenie, że jesteś w ciągłym chaosie.

Wampir kontroler/krytyk:

Jest to osoba, która żyje życiem innych nie zauważając nic na swoim podwórku. W sposób otwarty ingeruje w Twoje życie mówiąc, co masz robić i co jest dla Ciebie najlepsze. Zdarza się, że nie mogąc uzyskać władzy nad Twoim życiem staje się agresywna. Może występować w podwójnej roli, czyli krytyk i kontroler jednocześnie, ale też może być tylko krytykiem lub tylko kontrolerem. Wampir krytyk podważy każde Twoje działanie i w każdej sprawie pokaże Tobie, jaki jesteś do niczego, jak wszystko robisz źle. Właśnie tym się karmi, czyli pokarm (energie czerpie) pokazując Tobie, że nic mu się nie podoba z tego, co robisz a on wszystko robi lepiej jest idealny. Wampir kontroler dąży do kontroli Twojego życia, nie jest wolny od manipulacji byle tylko świat dostosował się go jego punktu widzenia.

Wampir borderline:

To osoba, która widzi świat w dwóch barwach: czarne i białe, dla niej nie ma nic pośrodku. Jeżeli masz trochę szczęścia i Cię idealizuje jesteś na wygranej pozycji, ponieważ nie podkopują Twojego poczucia wartości z zaznaczeniem w tym momencie jednak, kiedy z niewiadomych przyczyn uzna, że jej się naraziłeś staje się bezwzględna. Można by powiedzieć, że balansuje pomiędzy jedną skrajnością – idealizowanie- barwa biała a drugą skrajnością –nienawiść- barwa czarna.

Tym, czego nie lubi wampir jest odizolowanie go, ponieważ nie potrafi być sam bez pożywienia czerpanego od drugiego człowieka. Pożywienia w formie narzekania, krytykowania, barku dawania pochwał i zadowolenia z Twojego sukcesu, ciągłej krytyki i kontroli, manipulacji. Wspólną cechą wszystkich wampirów emocjonalnych (energetycznych) jest bardzo niskie poczucie własnej wartości oraz nieprzewidywalność działania. Jednak należy zwrócić uwagę na fakt, że nie każda osoba z niskim poczuciem wartości jest wampirem. Należy też pamiętać by nie wysuwać pochopnych wniosków i osądów, bo niechcący możemy skrzywdzić człowieka. Przydatną cechą dla nas jest uważna obecność i przemyślane wypowiadanie swojego zdania bez oceny.

Nasuwa się pytanie jak poradzić sobie z wampirem emocjonalnym?

Często nie jest to takie proste szczególnie, jeżeli to członek rodziny, mąż, żona, ojciec, matka, brat, siostra czy dziecko. Odpowiedź w takim przypadku nie jest jednoznaczna a poradzenie sobie z wampirem wymaga czasu, asertywności, często też terapii czy innych form pomocowych. Prościej jest w przypadku osób dalszych np. znajomych czy współpracowników. Tutaj najprostszym sposobem jest definitywne zerwanie relacji czy poszukanie nowej pracy. Oczywiście należy pamiętać, że pojawi się huśtawka emocjonalna gdyż zerwanie takiej więzi gdzie zostaliśmy „uzależnieni” od wampira dostarczy różnych poruszeń umysłu. Należy ten okres przetrwa

w spokoju pozwalając sobie na doświadczanie życia w jego wszystkich przejawach.

Autor: Ewa Maria Adamska

26.03.2017 r., Nie powielać( kopiować) bez zgody autora.